‘We moeten mensen bewustmaken dat de situatie nijpend is. Bij het Repair Café krijgen we relatief veel oudere bezoekers, zij gaan vaak zorgvuldig om met spullen. De jonge generatie bereiken we veel moeilijker, zij komen niet of nauwelijks. Zij realiseren zich bijvoorbeeld niet dat in een telefoon minuscule stukjes goud en zilver zitten om een goede verbinding te maken. Dit zijn heel dure grondstoffen. Als je daar over denkt, ga je misschien minder snel een nieuwe telefoon kopen. We dienen jongeren bewust te maken om duurzamer te leven. Je bent er niet als je alleen zonnepanelen op je dak legt.’
Joop de Kok en Wouter Verkleij zetten zich al jaren in voor het Repair Café. Dit is het tweede en laatste deel van een serie waarin ze vertellen over hun motivatie.
Geen repareerfabriek
‘De vraag neemt de afgelopen jaren wel toe. Zo verrichtten we gemiddeld 45 tot 50 reparaties op een middag. Voor corona zaten we twee keer per maand klaar bij de Amandelbloesem in Wormerveer. Het moet geen repareerfabriek worden, want voor de vrijwilligers moet het wel leuk werk blijven. We doen ons best zo snel en veel mogelijk te repareren. Het is fijn als het af en toe iets rustiger is zodat je ook met elkaar kan praten. Het sociale aspect is heel belangrijk. Ook vragen we de mensen altijd om erbij te blijven als we iets repareren. Zo kunnen ze het wellicht de volgende keer zelf oplossen.
We hebben geen gebrek aan vrijwilligers. Regelmatig komt het voor dat iemand na een reparatie het zo leuk bij ons vindt dat hij of zij de volgende keer zelf komt repareren. Iedereen kan weer wat anders. We hebben allemaal onze eigen specialiteit en helpen elkaar graag als iemand er niet uit komt. Het is echt een groep.
Laatst zei iemand “Ik voel de warmte hier.” Dat is zo fijn om te horen. Iedereen voelt zich hier welkom.’
Er komen veel mensen bij ons die weinig te besteden hebben. Het is zo fijn om hen te kunnen helpen, daar doen we het voor.
Vuilstort vol bruikbare goederen
Wouter Verkleij werkt naast het Repair Café ook als vrijwilliger bij Present Zaanstreek. Ze ruimen het huis op voor mensen die door allerlei omstandigheden zichzelf verwaarlozen. ‘Twee of drie keer per maand kom ik daarom bij de vuilstort om niet bruikbare spullen weg te gooien. Iedere keer sta ik er van te kijken wat je daar in de bakken aantreft. Je mag niets meenemen, maar zo lag er een keer een TomTom die nog prima bleek te werken. Bij HVC mochten we een keer van alles meenemen waar een stekker aan vastzat. Dat hebben we ook gerepareerd en weggegeven aan goede doelen.
Het komt ook voor dat mensen na de reparatie hun spullen niet meer willen. Bijvoorbeeld omdat het snoer van de stofzuiger niet meer oprolt. Wij hebben daar goede adressen voor. Zo komt het dan via Stichting Ondersteuning Zaanstreek Waterland of Present Zaanstreek op een plek waar iemand het goed kan gebruiken.’
Recyclen is noodzakelijk
‘Veel wordt tegenwoordig van kunststof gemaakt. Er is niet alleen een probleem met het winnen van grondstoffen, maar ook van afval. Gelukkig wordt er tegenwoordig meer gerecycled. Steeds meer bedrijven zien het afval nu als grondstof. ‘Denk aan G-star waar je je oude merkkleding kunt inleveren zodat zij het opnieuw kunnen gebruiken.’ Het is nog niet zover dat alle fabrikanten hieraan mee werken, ook al wordt er nu meer gebruik gemaakt van duurzame materialen. ‘We merken regelmatig dat producten niet open zijn te krijgen. Het zou een verplichting moeten worden voor fabrikanten om alleen nog producten te leveren die te repareren zijn. De Consumentenbond maakt zich hier hard voor.’
Lees ook deel 1 waarin de mannen vertellen over het repaircafé.