Wie gaat buurthuis De Bovenkruier redden?
Toen een jaar geleden het bestuur aankondigde na tien jaar te willen stoppen, meldde zich in eerste instantie geen nieuwe bestuursleden.
Lonneke van Soest is een geboren en getogen welzijnswerker. Door haar ouders kende ze de welzijnswereld, vanaf haar 14e was ze vrijwilliger bij een buurthuis. Op haar 21e werd ze straathoekwerker. Ze is getrouwd met een “Kalver”, samen wonen ze al vele jaren in ’t Kalf. Hier heeft ze een enorm netwerk.
Mooi aan ons buurthuis is dat verschillende doelgroepen zich met elkaar vermengen. Er ontstaat zo een warme band
Hart voor ’t Kalf
Buurthuis de Bovenkruier in ’t Kalf Zaandam kent ze heel goed. Hier was ze in dienst geweest als jongerenwerker, straathoekwerker en facilitair leidinggevende. En ze organiseerde als vrijwilliger de tienerdisco. ‘Het ging me aan mijn hart als zo’n plek zou verdwijnen. In Zaanstad zijn al zoveel buurthuizen en goede sociaal werkers wegbezuinigd. Vier jaar geleden ben ik daarom toegetreden tot het bestuur. Als vrijwilliger organiseerde ik activiteiten voor de oudere bewoners. Daarnaast werkte ik 36 uur.
Als niemand opstond om toe te treden tot het bestuur, zou het buurthuis omvallen. We wisten dat als het zou sluiten het definitief zou zijn.
Han Timmer en Peter Bood benaderden mij of we het niet samen konden doen. Een buurthuis runnen kost heel veel tijd, dat is niet mogelijk naast een fulltime baan.’ Gelukkig kreeg Lonneke de mogelijkheid om 16 uur betaald te werken bij het buurthuis. In de praktijk is het echter veel meer. Toch blijkt deze inzet, naast haar andere baan, de moeite waard.
De sprong wagen
‘Het bestuur bestaat nu uit zes mensen, ik ben erbij als zevende. We hebben samen met vrijwilligers de sprong gewaagd. En het is gelukt. We hebben nu een buurtcentrum voor iedereen. Bij de doorstart hadden we een handvol vrijwilligers. Nu zijn het er meer dan dertig!
Omdat het buurthuis definitief op 1 juli 2022 zou stoppen, waren al veel activiteiten uitgeweken naar een andere locatie. Er was nog een handvol clubjes actief. Zo komen Humanitas, Historisch Zaandam, de biljartclub, het Margriet Eshuijs Popkoor hier al vele jaren. Zij waren allemaal blij dat we openbleven. Met een frisse wind hebben we het pand gezellig gemaakt en schilderijen opgehangen. In een schoon pand kun je mensen veel prettiger ontvangen.’
Al snel kwamen er meer activiteiten bij. Eens in de zes weken is er een rommelmarkt. De eerste dinsdag van de maand komen bewoners voor koffie met gebak. Donderdagmiddag is er soep en op woensdagavond is het eetcafé. De bewoners komen hier graag, omdat er vers wordt gekookt.
Wij gaan soms met een baristawagentje de wijk in. Daar hoor je bij een kopje koffie de verhalen waar mensen tegen aanlopen en waar ze behoefte aan hebben.’
Inspelen op de vraag
‘Je kunt hier kaarten, biljarten, sjoelen, bingo, een pannenkoek eten en een film kijken. De muziek passen we aan bij de doelgroep. Zo is linedance hier ook populair. We sluiten aan bij activiteiten, zoals de buurtouders en de zwerfafvalbrigade. Samen gaan we de wijk in om het schoon en leuk te houden. Voor bijna iedere doelgroep hebben we wel iets.
Je moet op de vraag inspelen. Zo zetten moeders een kinderdisco op en oudere jongeren een buurtcafé. De jongeren uit de buurt hebben geen plek waar ze samen kunnen komen. Zij organiseren nu af en toe zelf een activiteit. Met Halloween kwamen er vorig jaar 100 tot 150 kinderen. Afgelopen Halloween waren er wel 200 tot 300 tieners met hun ouders. Het was ontzettend veel werk, maar zo’n groot succes.
In ’t Kalf wonen veel oudere mensen alleen, hier kunnen ze elkaar ontmoeten. We draaien muziek die ze leuk vinden. Om gezond te blijven, kunnen ze mee met de gezamenlijke wandeling door de buurt. We houden er rekening mee dat er ook veel mensen zijn met een kleine beurs. Zo is er ook een weggeefkast met verzorgingsproducten, een buurtbieb, een tweedehandskledingwinkel en mensen kunnen meeloten voor gratis kledingstukken via prakkie over 075. Het is fijn dat mensen af en toe verwend kunnen worden met een bezoek aan de kapper of de massage. We geven mensen die het nodig hebben af en toe een opkikkertje. We brengen dan bijvoorbeeld soep langs en gaan even bij iemand langs.’
Vroeger werden de buitenbeentjes in een buurt opgenomen, tegenwoordig is het niet meer vanzelfsprekend dat er omgekeken wordt naar mensen die meer moeite hebben om mee te doen.
Bruisend bedrijf
‘Toen ik startte was het heel zwaar. Er kwam zoveel op me af. Zou het me wel lukken? Eigenlijk twijfelde ik daar niet aan. Ik krijg er zoveel energie van als je ziet wat voor mooie dingen hier gebeuren. Er zijn zoveel blije mensen. Ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Eerst deed ik veel zelf. Nu zijn er veel mensen die het overnemen. Dat is hartstikke leuk. Ik geef ze veel ruimte zodat ze hun eigen idee kunnen uitvoeren. Het is echt een bedrijf geworden. Laatst was er een Indonesisch feest met veel gasten, daarna moet het snel weer schoon omdat er yogadames op een matje liggen.
Het is een echt ouderwets buurthuis. Het is fantastisch dat we zoveel vrijwilligers hebben. Je hebt elkaar hard nodig om het voor elkaar te krijgen.
We gaan zeker door. Hier worden we allemaal zo enthousiast van.’
