‘Wie goed doet, goed ontmoet.’ Dat is de kern van wat vrijwilligers van Stichting Animo uitdragen.
We zoeken de overeenkomst, niet de verschillen.
Murat is een geboren en getogen Zaankanter. Van zijn moeder heeft hij veel meegekregen van de Turkse cultuur. ‘Zo was er altijd bezoek, dat is nog steeds zo. Maar we hebben ook altijd veel contact met Nederlanders. Je kent daardoor beide werelden goed.’
Ontvangst met open hart
Fatima is een Rotterdammer. ‘Tien jaar heb ik in Frankrijk gewoond. Sinds een paar jaar wonen we met ons gezin in Poelenburg. We hebben daardoor ervaren hoe je wordt ontvangen als nieuwkomer. We hebben veel respect voor de Nederlandse overheid. We zijn hier door mensen met open hart ontvangen. Ik vind het belangrijk om het mooie en het goede van de Turkse en Nederlandse cultuur mee te nemen. De een is niet beter dan de ander. We hebben respect voor alle mensen en hun mening.’
We geloven dat als je iets goed doet, dat het vanzelf verspreid wordt.’
Murat en Fatima zijn een van de vele vrijwilligers van stichting Animo in Zaandam. In 2002 is deze gestart in de Vijfhoek, sinds tien jaar hebben ze een gebouw in Zaandam.
Actief in je wijk
Murat: ‘We zijn een multiculturele stichting en richten ons op actief burgerschap. We vragen alle vrijwilligers om actief te zijn in de wijk waar je woont. Het begint met omzien naar je buren. We stimuleren om andere mensen te helpen. In eerste instantie richten we ons vooral op de Turkse doelgroep. Zo hebben wij zelf als kind ook huiswerkbegeleiding gekregen. Dat is nog steeds een belangrijke taak. We helpen mensen die hier nieuw komen om een positie te vinden in de maatschappij. Hoe werkt het onderwijs en hoe krijg je kennis van de taal en cultuur? Onderwijs is de manier om een betere positie en werk te krijgen.
Naast de dialoogsessies over talloze thema’s en de huiswerkbegeleiding willen we bewegen. Niet alleen praten, vooral doen, doen, doen. Zo hadden we laatst een actie om cupcakes uit te delen aan buren. Het kan heel klein zijn. Zo ging mijn moeder langs bij haar bovenbuurvrouw die alleen woont.
Ze had al een tijd haar voetstappen niet gehoord en vroeg zich af of het wel goed ging.
De bovenbuurvrouw die weinig bezoek krijgt, was zo blij dat er naar haar werd omgekeken. Tijdens de Ramadanmaand hebben we verschillende Iftaravonden georganiseerd waar we veel Nederlanders voor uitnodigden. We waren benieuwd of Nederlanders wel wilden komen voor een maaltijd om kwart over 9 in de avond. Maar het was elke avond vol en zo gezellig. Iedereen genoot.’
Interactief voorlezen
Fatima: ‘We proberen de mensen zoveel mogelijk mee te geven van de Nederlandse cultuur. Toen mijn kinderen hier kwamen, spraken ze geen Nederlands. Vriendinnen bij de stichting Animo ondersteunen hen om de Nederlandse taal eigen te maken. Tijdens de voorleesdagen gebruiken we Nederlandse prentenboeken om taalzwakke kinderen interactief te laten lezen. Door verhaaltjes te vertellen en dingen na te spelen. De kinderen en de ouders vonden het zo leuk dat de ouders daarna vroegen of ze de prentenboeken konden lenen om thuis nog eens voor te lezen.’
Het begint met twee mensen
Elif woont sinds drie jaar in Nederland. Ze studeert Artificiële Intelligentie bij de VU. ‘Via Stichting Animo vond ik onderdak. En hier leer ik ook de Nederlandse taal. We leren om goed contact te maken met mensen. We willen goede mensen worden door andere mensen te helpen.
Alles begint met een of twee mensen die het verder brengen. Samen gaan we voor wereldvrede.’
Fatima werkt in het onderwijs: ‘Ik zet me graag in voor de leerlingen, maar ook voor buren en andere mensen. Ik wil laten zien hoe je als goede moslim in een multiculturele samenleving kunt bijdragen en gelukkig kunt zijn. We hebben respect voor levende wezens. Als iets leeft dan heeft het waarde. Op de eerste plaats staan mensen, daarna dieren en dan planten. We leven met elkaar in een wereld. Je maakt deel uit van de samenleving. Je moet het met elkaar doen. Je hebt elkaar allemaal nodig. Ik hou veel van mensen. Ook met niet-moslims ga ik gezellig eten. Tijdens de Iftarmaaltijd zaten we aan tafel met mensen die nergens in geloofden, niet praktiserende christenen en allerlei andere geloven. Ieder had een eigen verhaal. We luisterden naar elkaar. Er waren zoveel overeenkomsten en er was zoveel overlap. Dit willen we veel meer. We doen het samen.’
Geven en nemen
Hansa woont sinds twee jaar in Nederland. Volgend studiejaar hoopt ze te starten met de opleiding Kunst, Design, Architectuur. ‘Bij het AZC mocht ik geen Nederlandse les volgen. Bij stichting Animo vond ik onderdak. Hier helpen mensen je met van alles. Ik geef nu zelf ook huiswerkbegeleiding in biologie en wiskunde. Het gaat om geven en nemen. Je krijgt hier van alles, maar je kunt ook andere mensen weer helpen. Iedereen kan iets doen. Het voelt hier goed, het voelt als thuis.’
