Monique Fontijn en Wilma van Lieshout organiseren op zaterdag 15 juni 2019 voor de 26e keer Artistic Park in het Wilhelminapark in Wormerveer.
33 kunstenaars tonen in het Wilhelminapark hun aquarellen, olieverfschilderijen, objecten, etsen, art-quilts, werken in gemengde techniek, keramiek en sieraden. De expositie duurt van 11.00-16.00 uur. Sneltekenaar Louis Breeuwer is er opnieuw bij en er is een demonstratie glaskralen branden door Evelien van der Vlies.
Ratatouille en Ratajazz, o.l.v. Bart Tuinman verzorgen tussen 13.00 en 14.40 uur de muziek.
Meer weten?
Bekijk dan de video van vorig jaar waarom de twee 
vriendinnen Artistic Park al 25 jaar organiseren. En natuurlijk de reportage van een mooie zonnige middag.
Onderstaand verhaal verscheen eerder in het boek Kijk Zaans
Wilhelminapark
‘Het is een heerlijke rustige plek tussen de bebouwing.’
‘Het Wilhelminapark in Wormerveer heeft een vergelijkbare geschiedenis als het Volkspark in Zaandam. Beide parken zijn tot stand gekomen na een schenking van een zakenman’, vertelt Jaap Klomp. Bij het Wilhelminapark betrof het Dirk Laan, firmant van Wesssanen & Laan, die in 1897 het huis Zaanweg 5, het ernaast gelegen pakhuis de Drie Papierbalen en een grote tuin kocht. ‘In een tijd dat er in de omgeving nauwelijks bomen groeiden, vond hij dat de inwoners van Wormerveer ontspanning verdienden in een boomrijke omgeving. Samen met de andere notabelen van Wormerveer richtte hij in 1898 de vereniging Wilhelminapark op.
Het huis staat er nog steeds, het papierpakhuis moest wijken voor de ingang van het park. De tuin werd een flink stuk uitgebreid door de aankoop van stukken weiland. Het Wilhelminapark werd aangelegd in de Engelse landschapsstijl door dezelfde tuinarchitect als het Volkspark. Door concerten van bekende orkesten kreeg de vereniging geld binnen via entreegelden. Het was de bedoeling dat het park uiteindelijk zichzelf zou bekostigen. Onder meer door de recessie lukte dat niet. In het Wilhelminapark is altijd een parkwachter geweest, waardoor het onderhoud zeer intensief was. Bomen konden hierdoor groot en oud worden. Het Volkspark moest verschillende renovaties ondergaan waarbij veel bomen gekapt moesten worden. Zagen de parken er vroeger bijna identiek uit, nu is het verschil daardoor groot. In Wormerveer bleven de bomen gespaard, dus sommigen zijn nu wel 120-130 jaar oud. De grote verscheidenheid aan boomsoorten maakt het tot een arboretum. Vooral de zwarte moerbeiboom is bijzonder. Maar ook de grote zwarte berk die bijna geheel in elkaar is gestort, maar toch nog altijd springlevend is. Langs het hoofdpad staan linden van een eeuw oud. Dit is bijzonder voor de Zaanstreek, want normaal tref je die alleen op een landgoed aan. Er zijn veel avontuurlijke, overwoekerde paadjes. Die maken het park interessant. Sinds uitgeverij Mercurius is verhuisd, is het in de lunchpauze een stuk stiller in het park. Maar er komen nog altijd veel kinderen met hun (groot)ouders om de wilde eenden en de kippen te voeren.’