Benno en Thecla Graas wonen aan het Oversluispad in Wormerveer. Al ruim 20 jaar wekken ze hun eigen elektriciteit op en gebruiken bijna overal regenwater voor. Eerder vertelde Benno hoe hij dat heeft aangepakt. Lees meer.
In dit nieuwe verhaal vertelt hij over de buurt en hoe waardevol afval is.
Giethoorn van NH in Wormerveer
Het wijkje waar Benno en Thecla wonen, is gebouwd volgens de padstructuur die je vroeger in de Zaanstreek veel tegenkwam. Hun woning ligt aan een waterkanaaltje waarmee je over het water heel Nederland door kunt varen. Het wordt wel het Giethoorn van Noord-Holland genoemd. Het verlengde van het Oversluispad is het Sluispad, omdat hier vroeger een sluis was naar de Zaan. Hier tegenover was een kaaspakhuis waar schepen hun lading kwamen lossen. Dat heette vroeger het Boksepad, omdat het leidde naar de papiermolen De Bok (bouwjaar 1631, gesloopt in 1866).
Het zijn iets duurdere arbeiderswoningen want de voorkant was van steen en de achterkant van hout.
Iedere buurman heeft een handigheid
Benno Graas vertelt: ‘Voor het huis lagen de grasveldjes waar de vrouwen hun witte was neerlegden zodat ze konden bleken door de zon. Het is nog altijd een gezellig buurtje zonder klef te zijn. Allemaal hebben we wel een handigheid. Zo is een buurman heel handig met computers, een andere met motoren, weer een ander met staal en ook wonen er een schilder en een timmerman aan het pad. Dat is heel grappig. Je helpt zo elkaar. Dat geeft een leuke interactie zonder dat je teveel bij elkaar komt. In de zomer zitten veel mensen voor hun huis omdat het achter te warm is. Dan doen we graag een bakkie met elkaar.
Samen hebben we een kippenhok gebouwd. Thecla verzorgt de kippen. Buren mogen daar eieren halen. Dat is hartstikke leuk.’
Verwarmde stoel
‘We wekken via zonnepanelen en een windmolen onze eigen energie op en zijn daarmee zelfvoorzienend. We hebben nog wel gas. Om een warmtepomp goed te laten draaien moet je eerst je huis goed isoleren en voorzien van dubbelglas. We hebben zo’n klein huis, met een zonnetje is het zo warm. Toen ik mijn boeken boven schreef, had ik het vaak koud, want daar is geen kachel. Je hoeft eigenlijk alleen maar jezelf te verwarmen en niet de hele ruimte. Daarom heb ik toen een stoel bekleed met verwarmde spiegelelementen van een vrachtwagen en aangesloten op een oude transformator van een verwarmingsdeken. Je klikt het aan en je bent zo warm. Het is heel simpel en het heeft ook wel wat. Eigenlijk zou je overal alleen de plek moeten verwarmen waar je zit. Het is zo zonde dat je de rest ook verwarmt terwijl dat niet nodig is.’
Lokaal kopen is veel socialer
‘We hebben het hier zo luxe. We beïnvloeden elkaar om meer te willen. Met een iets eenvoudiger leven waardeer je gewone dingen zoveel meer. Het is goed dat de bewustwording steeds meer aanslaat om lokaal te denken. Wanneer je producten uit de regio koopt die hier vandaan komen, dan weet je van welke landerijen of welk persoon het komt. Het is dan wel iets duurder, maar je draagt zo niet bij aan de vervuiling van producten die van over de hele wereld in de supermarkt belanden. Het is ook veel socialer. Ik geef regelmatig lezingen over mijn boek Poreus Staal. Dan vertel ik dat als ik door een supermarkt loop ik overal de lijntjes zie waar de producten wereldwijd vandaan komen. Dat is enorm vervuilend.’
Je moet de balans vinden. Je moet niet doorslaan. Het is heel leuk om hier mee bezig te zijn, maar je moet jezelf ook wat gunnen.
Compost zeer rijke grond
‘De schillen, fruitafval, koffieprut, eierschalen en etensresten gaan in onze compostbak. Daar gooien we ook tuinafval bij. Alleen sinaasappelschillen niet, die remmen het proces. Vroeger gooiden we het afval direct in de tuin en dan zag je hoe snel het verteerde. Ieder jaar levert de bak vijftien emmers heel rijke grond op. De compost doet het heel goed voor de fruitbomen en vruchtstruiken. Daar kun je letterlijk en figuurlijk de vruchten weer van plukken. Dit is ook goed voor de opwarming van de aarde. Sommige mensen hebben niets met hun tuin en leggen deze liever vol tegels, omdat ze dan minder onderhoud zijn. Maar je ziet ze dan wel vaak in het voorjaar druk boenen met chemische middelen om de algen te verwijderen. Het is zo goed om je grond levend te houden. Dat kan ook in een klein tuintje.
De natuur levert onze zuurstof. Dat is zo belangrijk. We zien onszelf niet meer als onderdeel van de natuur. Dat is een van ons meest cruciale valkuilen, want we zijn er wel degelijk onderdeel van.’
