‘We hebben iets gemeenschappelijks en dat is het leven.’ Brahim Fattah uit Zaandijk woonde tot zijn elfde in het zuiden van Marokko. Daarna streek hij met zijn ouders neer in Krommenie. ‘Van de woestijn kwam ik in de sneeuw. Dat was een grote stap. Ik heb de nieuwe wereld eigen kunnen maken, doordat ik nieuwsgierig ben. Door contact te maken en doordat ik vragen durf te stellen, krijg ik kennis en voldoening terug.’
‘Ik voel me 18 met 32 jaar ervaring.’ Alweer twintig jaar woont hij in Zaandijk. Als jongere in Krommenie verbond hij jongeren van diverse culturen met elkaar. Eerst kwamen ze samen in de bieb, later kregen ze een eigen plek bij De Pelikaan en weer later bij andere Zaanse buurthuizen. Op jonge leeftijd was hij al een verbinder, daarna heeft hij er zijn werk van gemaakt. Brahim werkt voor Pro deos, het huis van democratie en rechtsstaat.
‘Ik voel me gelukkig met wat ik heb. Gezondheid, dat is belangrijk en mijn gezin. Ik heb twee dochters en een zoon.’
Geluk is dat je iets kan betekenen voor een ander, kennis kan delen.
Mensen groeten en hen toelachen, dat is belangrijk. Het werkt positief als je iemand durft aan te spreken. Wil je het zelf goed hebben, dan geldt dat ook voor de ander. Geluk is moeilijk te definiëren. Het is ook een zwaarbeladen term. Ik zou het liever blij noemen. Geluk is de wetenschap dat je de noodzaak ervan in ziet om andere mensen gelukkig te maken. Het zou mooi zijn als mensen zich realiseren dat ze iets kunnen doen voor een ander. Veel mensen zijn mantelzorger, wat doen we voor anderen die geen familie zijn?
Als iemand het initiatief neemt om contact te leggen, dan maak je een ander blij en dat is onvergetelijk.
Brahim Fattah zet zich naast zijn werk als vrijwilliger in. Zo werkt hij onder meer mee aan de vrijheidstour op 5 mei waarbij 180 nationaliteiten samen de vrijheid vieren. Voor ondergelopen gebieden in Marokko organiseerde hij samen met andere Marokkanen noodhulp. En in Zaandam was hij actief betrokken bij de opvang van de vluchtelingen in de Noorderkerk. En dit is slechts een klein deel van alle activiteiten die hij onderneemt naast zijn werk. ‘Hoe geïsoleerd mensen ook leven, iedereen kan iets betekenen in de samenleving. Dan moet je wel stappen durven maken. Als we allemaal iemand de weg wijzen, en als we allemaal iets doen voor de samenleving, dat komen we verder. Door te beginnen met elkaar te groeten en elkaar te accepteren. Iets gemeenschappelijks doen is de volgende stap. Voor mijn werk reis ik elke dag met de trein. Dan groet ik de mensen en probeer het gesprek aan te gaan. Soms gaan mensen daarop in. Er zijn altijd makkelijke zaken waarover je kunt beginnen, door wat je ziet of over het weer.
Daarna hoor je andermans verhaal, daar pak je iets van op. Deze vorm van contact is fijn en het verbindt.
Het is zorgelijk dat mensen in deze wereld vaak naast elkaar leven zonder elkaar te zien, zoals in de supermarkt, de trein en bij de bushalte. Ook al ken ik de ander niet, we zijn wel stadgenoten van elkaar. Van de gesprekken blijft altijd iets hangen. Ik ben blij als ik iemand ontmoet. Dat zouden Zaankanters ook meer kunnen doen, de stap durven nemen om ergens iemand aan te spreken.
Mensen zijn vaak bang en zijn een beetje vergeten hoe dat werkt om contact te leggen.
Na de moord op Theo van Gogh hebben we met een aantal mensen bedacht hoe het gesprek weer op gang kon komen. Iedereen moest een paar mensen uitnodigen uit zijn omgeving, die ze regelmatig tegenkwamen maar waar we nooit mee praten. Waarom leven we zo naast elkaar? Zo’n zeventig mensen kwamen af op het etentje dat we vervolgens organiseerden. We gingen gewoon in gesprek met elkaar. Natuurlijk werden de bezoekers daar blij van. In het begin was het niet makkelijk, maar wel uitdagend.
Daarna raakten mensen in gesprek en wisselden ervaringen en herinneringen uit.
De volgende stap was dat we een grote slinger vormden vanaf de Gedempte Gracht waarbij we elkaars handen vasthielden. Dit resulteerde weer in dialoogsessies die door verschillende organisaties werden opgepakt. Jammer genoeg is het daarna weer redelijk stil geworden. Mensen willen wel, maar dan moet de gemeente bepaalde zaken wel faciliteren.
Gelukkig in Zaanstad
Ik ben gelukkig onderdeel van de Zaanse samenleving. ‘Mensen kennen Zaandam tegenwoordig door de prachtige architectuur in het nieuwe stadscentrum. Daarmee staat Zaanstad op de kaart. Hiermee kun je je trots laten zien op het erfgoed en maak je het menselijker. We hebben hier zoveel erfgoed in de dorpen en Zaandam. Je vindt hier de totale rust in de polder, in de weilanden met het groen en de slootjes. In de dorpen staan leuke woningen naast een onderneming, dat kan hier. De Zaan slingert zich op een bijzondere manier door de streek. Hierlangs kun je recreëren, wonen, werken. Dat is iets echt bijzonders. Overal vind je smaakmakers en ruik je de producten die er worden gemaakt. Met familie of vrienden gaan we naar de Zaanse Schans. Hier komen mensen uit allerlei continenten, bij ons is het overkant. Dat is toch geweldig? Hiermee maken we Zaanstad uniek, wat je nergens anders vindt. Dat realiseer je je niet altijd als Zaankanter, maar je hoeft niet ver te reizen om het geluk te vinden. Je moet het wel zelf zoeken en stappen nemen. Het komt niet vanzelf, je moet er wat voor doen.’
Wat is Gelukkig Zaans?
Wat is het verhaal achter Reizend geluk/Gelukkig Zaans? Klik hier
Via Gelukkig Zaans leer je de geluksbrengers in Koog aan de Zaan kennen. We hopen door hun verhalen andere mensen te stimuleren. De geluksbrengers – Zaankanters die met een positieve insteek andere mensen blij maken – brengen we in beeld met foto’s en een video. De foto’s worden gemaakt door Ruben Timman. De portretten zijn te zien met een buitenexpositie bij de Albert Heijn in Koog aan de Zaan. Na verloop van tijd gaan ze de wijk in om in de toekomst hopelijk een vaste plek te krijgen in het Museum of Humanity. Bekijk de foto’s van de opening van de buitenexpo. En lees de berichten in de krant over ons project.
Geluk is D.O.M.
De Zaanse geluksprofessor Patrick van Hees is onze inspirator met ‘Geluk is D.O.M.’
Wie zijn de geluksbrengers in Koog aan de Zaan?
Geniet van de verhalen van de geluksbrengers uit Koog aan de Zaan
- Edwin Woudt: glimlach meest ontspannen uitdrukking, klik hier
- Sandra Nieuwenhuijzen: Je kunt overal een positieve swing aan geven, klik hier
- Piet Vet: Ik ben een vrolijk ei. Klik hier
- Ben de Groen: Altijd lol. Klik hier
- Mokhtara Bestevaar: Je thuis is waar je met mensen bent waarbij je je gelukkig voelt. Klik hier
- Rob de Cock: Geluk moet je afdwingen. Klik hier
- Lorenza Janse: Wees blij met jezelf. Klik hier
Bekijk de video’s van de geluksbrengers
Wanneer ervaar je geluk? Klik hier
Wat is geluk? Klik hier
Wat is de zin van geluk? Klik hier
https://www.facebook.com/sarah.vermoolen/posts/1772464652797605