Vrijdagochtend om 10 uur gaat de Ontmoetingsruimte van de Petruskerk in Krommenie open. Vrijwilligers hebben geregeld dat de tafels gedekt zijn en de koffie en thee klaarstaat. Senioren uit de buurt zoeken snel een tafel uit en overal wordt druk gepraat. Er is duidelijk behoefte aan dit trefpunt.
Ik loop wel vaker ergens naar binnen
Meneer Grasmaijer (95 jaar) komt hier iedere week. ‘Ik ben meestal de oudste bezoeker’, lacht hij. Hij voegt hier met een nog grotere glimlach aan toe: ‘Ik kom hier uit verveling. Ik ben alleen, maar ik verveel me niet hoor. Zo ben ik lid van een biljartclub, een vriend komt iedere week bij mij schaken en op zondag ga ik naar de kerk om te kaarten.
Mijn paspoort mag ik deze week ophalen. Die heb ik nodig voor een reisje naar Engeland. Ik hoop dat dit reisje voor iedereen leuk wordt.
Zes jaar geleden verhuisde ik vanuit Amsterdam naar Krommenie, daar kende ik niemand. Mijn dochter ontdekte dat er vlakbij een katholieke kerk was waar je kon koffiedrinken en kaarten. Ik had al 40 jaar geen kerk van binnen gezien. Omdat het thuis toch wel stil was, ben ik een keer gaan kijken. Ik loop wel vaker zomaar ergens naar binnen. Sindsdien kom ik hier iedere vrijdagochtend en op zondag.’
Warme ontmoetingen
Peter Smit vertelde eind 2022 in een eerder Zaans Verhaal over warme ontmoetingen bij de Petruskerk in Krommenie. ‘Door de energiecrisis vonden verschillende instellingen dat we iets moesten doen. Zo openden we op vrijdagochtend de parochie. Bewoners kwamen voor de gezelligheid. In die uren hoefden ze de kachel thuis niet aan, dat scheelde in de stookkosten. En ze hadden hier een gezellige ochtend. Eind maart stopte het.
In april kregen we al de vraag wanneer het weer zou starten. Mensen kwamen hier zo graag. Het behoorde inmiddels tot hun ritme. We merkten hoeveel impact het eigenlijk had op de bezoekers. Zij misten elkaar en het samenzijn. Achter de schermen kost het natuurlijk ook energie om het iedere week te organiseren, maar dat doen we graag met liefde! Aan het eind van de zomer zeiden we tegen elkaar ‘We gaan het weer doen!’ In oktober zijn we weer gestart. Eind maart stoppen we er weer mee.’
Veel belangstelling
‘Vorig jaar begonnen we met 30 bezoekers, dat werden er al snel 55. Het zijn bijna allemaal senioren. Wanneer je een baan hebt, dan heb je het warm op je werk en geen tijd om hiernaar toe te komen.
We krijgen van verschillende organisaties subsidie zodat we onze bezoekers gratis kunnen verwennen in de warmte. Onder meer doordat veel mensen op ons hadden gestemd via de Rabobank ClubSupport. Ook kregen we een bijdrage van de Postcode Loterij Buurtfonds.
Dit seizoen laten we ook filmpjes zien van het historisch genootschap over oud Krommenie.’
Vrijwilligers zijn zo belangrijk
Er zijn weer veel vrijwilligers bij betrokken. Die heb je hard nodig, ze zijn zo belangrijk!
Omdat het nu iedere week is, is het soms wel iets moeilijker om het allemaal geregeld te krijgen. We hebben daarom contact gezocht met Ria en Jan Kee. Zij kennen vanwege hun werk in de viswinkel en modezaak zoveel mensen in het dorp.
Vorig jaar startten we met koffie, al snel kwam daar iedere week wat lekkers bij. Er is altijd soep. Meneer Grasmaijer bijvoorbeeld neemt iedere week stokbrood mee. Het is zo leuk dat veel mensen iets meenemen. Zo is er ook een dame die vaak stoofpeertjes maakt. En een andere bezoekster zorgt vandaag voor zelfgebakken appelgebak vanwege haar verjaardag.’
Sedat en Odion
Ria Kee heeft contact gelegd met Odion Zonnehoek. Ria: ‘Zij wilden heel graag meedoen. Van de groentesuper Sedat op het Rosariumplein krijg ik iedere week verse ingrediënten. Zij vinden het prachtig om zo iets te betekenen voor de bewoners. Met de boodschappen ga ik vervolgens naar Odion Zonnehoek, daar zijn jongeren aan het werk als dagbesteding. Een groep kookt en bakt graag. Zo maken zij iedere week iets lekkers met de groente van Sedat.’
Vanuit allerlei hoeken komt er van alles de parochie binnen.
Zo staan twee vrouwen een groentesoep op te warmen die ze thuis hebben bereid. Bezoekers hebben keuze uit zelfgebakken appeltaart met of zonder slagroom of een taart die ook gedoneerd is.
‘Het is heel leuk dat veel mensen iets voor elkaar willen doen. Dit verbindt en verbroedert.’
Peter Smit: ‘Het gebabbel is het allerbelangrijkste dat de mensen nodig hebben. We merken, bij presentaties, dat een praatje van een half uur hooguit meer dan genoeg is. Ze willen vooral elkaar ontmoeten. Hoe meer aandacht des te beter.’
Vrijdagochtend 23 februari komt wethouder Stephanie Onclin langs en de wijkmanager Raoul Chocolaad. Tot eind maart is de ontmoetingsruimte open op vrijdagochtend van 10 tot 13 uur.
