Hoe sociale media kunnen helpen iets voor een ander te doen, weet de Zaandamse Diana Hazewindus als geen ander. Via Facebook helpt ze gezinnen die het niet breed hebben aan onder meer voedsel en kleding. Inmiddels kunnen zo’n 200 huishoudens rekenen op de steun van het Hand in Hand Steunpunt van Diana en haar vriend.
Het is zaterdagmiddag kwart voor vier. Op de Rozengracht in Zaandam loopt de markt op zijn einde. Bescheiden en geduldig staat Diana Hazewindus bij de groentekraam op de kop van de markt te wachten tot de groenteman haar een seintje geeft. Terwijl ze uit haar trolley boodschappentas een paar lege big shoppers tevoorschijn haalt, verkoopt hij nog een zak spruiten en wat fruit. Daarna geeft hij haar het teken: met een vriendin mag Diana de tassen met de overgebleven zakken spruitjes, tomaten en andere groenten vullen. En tot haar grote vreugde heeft hij ook een aantal bananendozen vol snijbonen voor haar. Gratis, omdat hij het na het weekend niet meer kan verkopen.
Mooi om te zien dat het een echt netwerk is geworden.
Als bewoner van de wijk Poelenburg ziet Diana dagelijks armoede om zich heen. Heel wat gezinnen hebben moeite om rond te komen, en voor hen zetten Diana en haar vriend Telmo Gomes zich in. ‘We dachten: misschien kunnen we helpen, en begonnen het Hand in Hand Steunpunt. Inmiddels is het een stichting, omdat we als stichting meer voor elkaar kunnen krijgen, bijvoorbeeld als we bedrijven vragen goederen te sponsoren.’
Telmo: ‘Op het nieuws horen we vaak dat er miljarden worden uitgegeven aan hulp voor andere landen. Wij vinden het belangrijk dat er meer wordt gedaan aan de armoede in eigen land. Dit is onze manier om daar een steentje aan bij te dragen.’
Levensbehoeften
De basis van hun Hand in Hand Steunpunt is de gelijknamige Facebookpagina waar 200 gezinnen zijn aangemeld die moeite hebben om in de eerste levensbehoeften te voorzien. In de groep posten Telmo en Diana berichten als er voeding, kleding en andere spullen zijn weg te geven. Daarbij gaat het ook om restjes van maaltijden van anderen en donaties die bedrijven doen. Ook individuele Zaankanters doneren spontaan spullen die nog een ronde mee kunnen. ‘Dat gebeurt allemaal door mond-tot-mondreclame,’ zegt Diana. ‘Het is mooi om te zien dat het een echt netwerk is geworden.’
Een pand met een koelcel zou welkom zijn.
Diana en Telmo sorteren de spullen, plaatsen foto’s op de pagina en zorgen voor de verdeling. Soms wordt er geloot, meestal wordt er gekeken hoe vaak iemand al iets heeft gekregen en wie deze keer aan de beurt is. De zogeheten spoedjes, gezinnen die acuut hulp nodig hebben, hebben voorrang. Leden kunnen ook zelf een oproepje plaatsen als ze iets hard nodig hebben.
Dagtaak
Telmo en Diana hebben een dagtaak aan het steunpunt. ‘Dagelijks benaderen we bedrijven om te vragen wat zij voor ons kunnen betekenen’, vertelt Telmo. ‘Op die manier hebben we een gezin aan meubels en andere spullen kunnen helpen, nadat hun woning was uitgebrand.’ Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Zoals een vrouw in een rolstoel die niet zelf naar de Voedselbank kan om daar voedsel op te halen. Of het gezin van zeven man, twee ouders en vijf kinderen, een spoedje dat door het wijkteam naar Diana en Telmo werd verwezen. ‘Zij hebben problemen met hun uitkering waardoor ze echt helemaal niks te besteden hebben.’
Iedereen een tasje
De marktkooplui van wie ze wekelijks gratis voedsel krijgen, vormen een belangrijke sponsor voor het steunpunt. Reden waarom Diana ze om de zoveel tijd een bedankje geeft, zoals onlangs een doos Merci. ‘We zijn ontzettend blij met hun hulp. Zonder hun steun kunnen we dit niet doen. Als we zaterdagmiddag op de markt zijn geweest, bij de groenteman, de visboer, de kaasboer en de bakker, gaan we naar huis om alles te verdelen. We maken voor ieder gezin een tasje dat men tot half negen kan ophalen. Wat erin zit, is afhankelijk van wat we die dag hebben gekregen.’
Ondanks de forse tijdsinvestering zien Diana en Telmo hun inzet voor het steunpunt niet als een klus. ‘We vinden het leuk om te doen, en zeker geen straf. Wel proberen we heel bewust de zondag voor ons zelf te houden,’ zegt Telmo. Wat ook helpt is de hulp van buren en kennissen. Ook nu hun auto kapot is en ze niet de middelen hebben om hem te laten repareren. Een buurman rijdt de twee met zijn auto naar de markt.
Opslagruimte
De kapotte auto baart Telmo zorgen, het liefst haalt hij goederen op zonder daarbij een beroep op anderen te moeten doen. Ook kijken hij en Diana om naar een pand, waar ze de ruimte hebben voor een koelcel en vriezer. ‘Vanuit huis hebben we maar een kleine opslag tot onze beschikking, terwijl er aan voedsel geen tekort is. Het laten wegrotten is geen optie.’ Een gul gebaar van een ondernemer zou prachtig zijn. ‘De kosten van een pand kunnen we ons niet veroorloven.’
Op de vraag of Diana en Telmo zich als concurrenten of collega’s van de Voedselbank beschouwen , antwoordt Telmo direct: ‘Collega’s. Armoede bestaat nou eenmaal. En het is mooi dat er zoveel mensen zijn die een ander willen helpen.’
Facebookgroep
Het Hand in Hand Steunpunt vind je op www.facebook.com/groups/481770875328434.
Wil je Diana en Telmo helpen? Je kunt ze bereiken via handinhandsteunpunt@hotmail.com.
De Weggeef
Via de sociale media worden vaker initiatieven genomen voor bewoners die het niet breed hebben. Weet je nog het verhaal van De Weggeef? Ook De Weggeef heeft een facebookgroep waar spullen worden aangeboden die niet in de winkel passen. Ook is er het Zaanse Weggeefhuis dat een facebookgroep heeft waarop spullen worden aangeboden. Een andere fb-pagina is Weggeefhoek 075. Ken je meer van dit soort initiatieven op de sociale media? Laat het ons weten via redactiezaanseverhalen@gmail.com.