In vier verhalen vertelt Henk Bouman over het ontstaan van de Zaanse Schans. In de vierde en laatste aflevering lees je waarom het St. Michael College op deze opmerkelijke locatie is gebouwd. Als de geschiedenis anders was gelopen dan had de school in het hart van een woonwijk gestaan. En was er geen Kalverpolder geweest.
Onderaan dit verhaal vind je de link naar de eerste drie verhalen. Deel drie eindigt met de opmerking dat de behoeders van erfgoed lang de groene plankenmaffia werd genoemd. Tot dat de overheid in zag hoe belangrijk de cultuurhistorie is.
‘Toen het woonwerkbuurtje op de Zaanse Schans werd gerealiseerd waren er tegelijkertijd plannen om – waar je nu prachtig de Kalverpolder in kijkt – een wijk te bouwen voor 30.000 mensen. Er was veel geld ingebracht om een historische buurt te bouwen, maar aan de oostkant van de Zaan zou dan een nieuwbouwwijk komen. De burgemeester van Zaandam wilde per se dat dit er zou komen. Er was veel protest en op 1 stem is het plan in de Provinciale Staten afgekeurd.
Omdat er in de toekomst veel kinderen zouden wonen in die wijk moest er ook een school komen. Dat was gepland op het terrein van de Zaanse Schans. Het zand was al gestort. Uiteindelijk is de school 300 meter verplaatst. Dat is dus de reden waarom het St Michaël College op zo’n vreemde plek midden in het weiland staat.’
Zaans erfgoed
‘In de jaren tachtig zijn de verenigingen die zich inzetten voor het behoud van historische bedrijven en techniek (500 leden) en Zaanse huizen (1500 leden) samengevoegd tot de Vereniging Zaans Erfgoed. Samen konden ze een beter tijdschrift maken die zowel de houtbouw als de industrie belicht. Vanaf de start hebben we nooit verlegen gezeten om kopij. Ik stond aan de oorsprong van het magazine. Toen waren er nog 20 pagina’s, nu zijn dat er 48. Toen we in de jaren tachtig aan de Lagedijk kwamen wonen, was Ron Sman de voorzitter van Zaans Erfgoed.
Omdat ik de zoon was van de oprichter vroeg hij of ik hem wilde opvolgen. ‘Henk, hier is de hamer.’ Zo’n zestien jaar ben ik betrokken geweest bij de vereniging. Nog altijd ben ik actief bij de uitgave van het magazine. Het is mooi dat er zoveel enthousiaste mensen het tijdschrift vullen. Veel mensen leveren graag een bijdrage. Het leeft enorm. Dat had ik nooit durven hopen.’
Eerdere verhalen van Henk Bouman
Deel 1 Henk Bouman vertelt ‘Van beskete naar groos op de Zaanstreek’, lees meer
Deel 2 Reservaat werd Zaanse Schans, lees meer
Deel 3 Panden met een verhaal, lees meer