Ruben Timman verbeeldt Humanity
Lang geleden had de fotograaf Ruben Timman uit Zaandam een droom over het verval van humanity. Sindsdien heeft hij duizenden portretten gemaakt om de menselijkheid te laten zien. Met de expositie en het boek bereikt hij een steeds groter publiek.
Ruben Timman: ‘We gaan 2019 met prachtig nieuws in! Vol trots, blijdschap en dankbaarheid kunnen we bekend maken dat we vanaf vandaag het Museum der Mensheid in gebouw 155 kunnen gaan realiseren. Dit is mogelijk gemaakt door de samenwerking met Hembrug B.V. De droom krijgt een vervolg. En wat voor één!
Gebouw 155, de voormalige harderij op het Hembrugterrein – een pand dat vervallen is, waar het glas gebroken is en de vloer bedekt is met een laag stof. In dit pand gaat op 23 maart 2019 het Museum of Humanity definitief open! Het museum is open op vrijdag, zaterdag en zondag van 11 tot 17 uur in het Ketelhuis 10 in Zaandam.
Eind december 2018
Bekijk ook de video die De Zaanse Verhalen maakte in voorjaar 2018 zodat je Ruben hoort vertellen over zijn droom
Juni 2018
Q&A voor Ruben Timman 6 augustus 2018
In de video vertelde je over de crowdfundingsactie die twee maanden geleden van start ging. Geweldig dat de actie gelukt is. Hoeveel geld heb je opgehaald en wat ga je daarmee doen?
Ja heel bijzonder, we hebben het gehaald. Om precies te zijn € 7875. Een mooi bedrag! We gaan het boek “Crown on Creation” met daarin het verhaal en de portretten laten drukken. Het boek is inmiddels te koop, de bedoeling is de boodschap aan zoveel mogelijk mensen delen.
Je vertelde in de video dat je het gebouw uit je droom hebt gevonden op het Hembrugterrein. Om welk gebouw gaat het?
Het gaat om het voormalige hoofdkantoor van het Hembrugterrein; Gebouw 8. Het staat tegenover Artzaanstad en naast Magazijn 14, het gebouw waar ik mijn studio heb. Zo zag het er uit toen ik er voor het eerst naar binnen ging.
Hoe staat het met Museum of Humanity
Als ik terugkijk, geloof ik steeds meer in dromen
Inmiddels is de renovatie klaar. Officieel heeft het als bestemming woningbouw. Maar tot het zo ver is wil ik het lenen om er het Museum der Mensheid in te vestigen…
Het is er nog niet, maar het lijkt steeds dichterbij te komen. En soms ben ik heel naïef, maar ik blijf mijn droom najagen, uitzoeken wat kan.
Na je droom heb je vele jaren portretten gemaakt in de Humanity stijl. Ben je speciaal daarvoor naar verre landen gereisd of heb je dat gecombineerd met andere opdrachten?
Heel vaak kon ik het combineren, dan vertelden organisaties “Ga daar ook maar aan je project werken” of een opdrachtgever koos mij juist om die stijl en wilde dat ik met dezelfde beelden terugkwam. Dan was het helemaal fijn werken. Maar regelmatig betaalde ik een reis uit eigen zak, de opbrengst van een commerciële klus die ik daarvoor gebruikte. Zo ook voor de reis naar Mongolië.
Hoeveel portretten heb je gemaakt voor het project Humanity?
Komt iedereen in aanmerking om geportretteerd te worden of zoek je heel gericht naar mensen? Zo ja, waar selecteer je dan op?
Inmiddels heb ik zo’n 3.500 mensen geportretteerd in de vijftien jaar dat ik er mee bezig ben. Als het aan mij ligt krijgen alle portretten een plek in het museum. Maar ik zal ook een selectie iets meer ruimte geven. Dat wordt nog een hele klus “Kill your Darlings” noemen ze dat in de kunstwereld.
Ik hoop zo’n 120 portretten echt groot te presenteren. Maar uiteindelijk is ieder mens een Meesterwerk, dus komt iedereen in aanmerking.
Maar er zijn ook groepen mensen die ik wel op mijn “verlanglijstje” heb staan. Al klinkt dat gek, alsof ik op de plaats van God zit… Maar ik wil heel graag de rohingya’s portretteren. dat raakt mij een volk dat zo onder druk staat, op de vlucht. Dat had ik destijds ook met de Jezidi’s in Irak.
Ik moest erheen toen ik de nieuwsberichten langs zag komen.
In het voorjaar heb je de eerste serie van Humanity laten zien bij Artzaanstad op het Hembrugterrein. Waar gaat de expo straks naar toe?
Donderdag ga ik naar Duitsland, Warburg. Ik heb daar een gesprek met de burgemeester om te zien of we daar een buitenexpositie kunnen beginnen.
Dit past ook helemaal in de doelstelling van de stichting, aan zoveel mogelijk mensen laten zien dat de mensheid mooi kan zijn en hiermee onze waardigheid laten zien. Wat mij betreft wordt het een olievlek die de wereld over gaat. Een positief verhaal dat ons anders naar jezelf en elkaar laat kijken.
Waarom is het belangrijk om de wereld jouw indringende foto’s te laten zien? Wat hoop je dat er gaat gebeuren?
Ik wil heel graag dat de beelden iets teweeg brengen, een effect veroorzaken. allereerst dat mensen ander naar de ander gaan kijken; de vluchteling of iemand met een beperking. zeker met de polarisatie en de huidige situatie in deze wereld. Daarnaast hoop ik ook dat mensen anders naar zich zelf gaan kijken, vaak is ons zelfbeeld aangetast.
Hoe mooi zou het zijn als de beelden als het ware ons een spiegel voor houden: kijk jij bent mooi!
Ik heb dat proces zelf ook mogen doormaken. Kon in iedereen waardigheid vinden, maar was dat zelf ergens verloren in het leven. En dat zie ik om mij heen bij anderen. Maar echt het werkt om door beelden iets anders te laten zien.
En uiteindelijk hoop ik dat mensen in beweging komen en iets gaan doen.
Dus in het museum komt een “Wall of Aim” een plek waar suggesties worden aangedragen. waar bijvoorbeeld Amnesty, Stichting Present of Vluchtelingenwerk je laten zien hoe je iets kunt doen. Een soort “vraag en aanbod” plek. Eigenlijk zoiets als bij de AH supermarkt.
Voor wie het project wil blijven volgen, op https://museumofhumanity.nl/ kun je je aanmelden voor de nieuwsbrief. We zitten ook op facebook: https://www.facebook.com/museumofhumanity/