Hoe kijken kinderen tegen hun wijk aan, wat zien zij en hoe beleven ze het? Door de ogen en oren van de kinderraad krijg je een nieuwe kijk op hun wijk in Zaandam Zuid. Onder dit verhaal kun je de video bekijken waarin de kinderen vertellen.
Irene Timmerman kwam twee jaar geleden in Zaandam Zuid te wonen. Ze ontdekte al snel dat er weinig activiteiten werden georganiseerd en kwam in actie. Zo zette ze een moeder kind groep op, die als een trein draait. Lees hier het verhaal over Moki.
De wijkmanager Ruut Willems vroeg daarna of ze belangstelling had om een kinderraad in Zaandam Zuid op te zetten. Dat wilde Irene wel.
Hoe heb je de kinderraad opgezet?
‘In maart heb ik de vier basisscholen in Zaandam Zuid bezocht: de Tamarinde, de Herman Gorter, de Voorzaan en de Kernschool. Mijn verhaal over de Kinderraad sloeg aan. Het feit dat ik kwam als mijzelf en geen medewerker van het wijkteam was maakte een verschil. Ze noemen me nog steeds juf.
Ik vroeg de kinderen of ze belangstelling hadden om een kleine ‘gemeenteraad’ te vormen waarbij ze een stem krijgen om mee te praten over activiteiten in de wijk maar ook over veranderingen in de buurt.
Ze mogen vertellen en meedenken over wat ze wel of niet leuk vinden. Zo’n tien kinderen waren enthousiast en zij vormden de eerste kinderraad. Het scheelde waarschijnlijk dat er in die tijd gemeenteraadsverkiezingen waren en ze daardoor al een keer in het gemeentehuis waren geweest.’
Wat doet de kinderraad?
‘Onze eerste activiteit van de kinderraad was de opening van het nieuwe buurthuis De Zuidhoek in Zaandam. Samen met de gemeente heb ik daarvoor een jeugdlagerhuisdebat georganiseerd. De kinderraad en jonge bezoekers debatteerden over drie stellingen.
Zo konden ze zich uitspreken over hoe ze de veiligheid beleefden, hoe schoon het hier is en of zij discriminatie ervaren.
Carline de Boer leidde het debat tussen de kinderen en de kinderombudsman medewerker Doby van den Eijkhof presenteerde de eindconclusie. ‘De kinderen kwamen met allerlei mogelijke oplossingen. Kinderen zijn veel spontaner dan volwassenen en hebben een frisse kijk op de wijk. Zij denken niet in regels, kosten of bureaucratie. Er kwamen leuke ideeën voorbij, zoals een basketbalprullenmand. Ook mooi was dat een kind opperde om iemand die wij als volwassenen burgerwacht noemen om te dopen in sfeerbeheer. Ze wilden ook bordjes in de wijk om mensen te attenderen om hun zwerfvuil op te ruimen en de poep van hun honden. Later hebben ze die bordjes ook zelf gemaakt en geplaatst.’
Respect voor elkaar en elkaar beter leren kennen. Dat vonden de kinderen belangrijk.
Wordt er geluisterd naar de kinderraad Zaandam Zuid?
‘Tijdens het debat waren er onder meer gemeenteraadsleden en burgemeester om naar hen te luisteren. Zij schrokken best van de verhalen die de kinderen vertelden over kindermishandeling, criminaliteit en bedreigingen in de buurt. In de buurt zijn veel mensen eenzaam, ook durven kinderen ’s avonds niet op straat. Dit alles heeft veel indruk gemaakt. Daarna hebben we er een positieve draai aan gegeven.
Je merkt dat er zaken veranderen.
Hun problemen zijn echt opgepakt door volwassenen. Zo worden er in het buurthuis thema-avonden georganiseerd hoe je bijvoorbeeld anoniem melding kunt maken van bepaalde zaken maar ook over zwerfafval en groen.’
Een vergadering moet niet te lang duren, daarom houden we alles kort.
Irene Timmerman met op de achtergrond de kinderraad
Hoe gaat het nu met de kinderraad?
‘Een aantal kinderen uit de kinderraad zit inmiddels in het eerste jaar van het middelbaar onderwijs, daarom hebben ze hier weinig tijd meer voor. Daarom heb ik opnieuw de scholen bezocht. We hebben inmiddels nu al weer zo’n twintig kinderen uit groep 7 en 8. Eens per maand komen we bij elkaar, samen met de kinderombudsman en medewerkers van het jeugdteam. Zo gaan we nu het wijkplan bekijken. Volwassenen hebben een aantal activiteiten bedacht met onder meer de Juvat dansschool, een kookschool en het Jeugdsportbedrijf. De kinderen gaan deze activiteiten bekijken en maken dan een keuze. De kinderombudsman wil een logo, hij gaat de kinderen ook vragen om hierover mee te denken.’
Doby van den Eijkhof is de kinderombudsman medewerker: ‘Tijdens het debat en de kinderraad worden maatschappelijke thema’s besproken. De kinderen nemen we serieus. In Zaandam Zuid hebben we nu een kinderraad. Ik zou in elke wijk een eigen kinderraad willen waar kinderen kunnen mee kunnen praten over zaken die hen betreft. Zo krijgen ze een stem.’
Vooral de kinderen zijn tijdens de vergadering aan het woord.
Heeft de kinderraad al tot iets geleid?
‘Je merkt dat de kinderen het fijn vinden dat ze serieus worden genomen. En dat ze zich belangrijk voelen omdat ze mee mogen praten. We hebben zowel jongens als meisjes uit Nederland, Polen, Marokko, Turkije en Syrië. We doen het beter als inclusieve kinderraad dan de gemeenteraad. En dat ging vanzelf.’
Een van hen is Abdel: ‘Ik vond het debat leuk omdat ik daar hoorde dat meer mensen hetzelfde idee hebben. Ze begrijpen wat ik bedoel. Een oplossing voor discriminatie is om een cultureel festival te organiseren. Met hapjes van diverse culturen en dansstijlen uit allerlei landen. Als we samen eten en dansen, dan kan het verder gaan. We kunnen dan afspreken om elkaar beter te leren kennen.’
Abdel: ‘Als mensen elkaar beter leren kennen, dan wordt het gezelliger.
Irene Timmerman: ‘Als je Abdel hoort praten dan weet je bijna zeker dat hij later de politiek in gaat. Hij kwam met het idee om een cultuurfestival te organiseren. De eerste editie is al geweest.’
Binnenkort kun je het derde en laatste verhaal van Irene lezen, waarin ze vertelt over Be your self, dat voortborduurt op het idee van Abdel.