Poelenburg is een fijne wijk om in te wonen. Dat vindt buurtbewoonster Michelle Drion. Wel mag er wat haar betreft meer contact zijn tussen de zeker tachtig nationaliteiten. Daarom organiseert ze met een aantal enthousiaste Poelenburgers een kunstroute voor en door de wijk. Kunst ‘met een kleine k’, benadrukt Michelle. ‘De ontmoetingen, dáár gaat het om.’
Toen Michelle en haar gezin zo’n tien jaar geleden van Oostzaan naar Poelenburg verhuisden, keken sommige mensen in haar omgeving haar vreemd aan. “We vertrokken van een dorp naar een wijk in een grote stad. En dan ook nog eens een wijk met zoveel flats.” Bovendien had Poelenburg als multiculturele wijk een niet al te beste naam.
“Mensen vroegen zich af wat ons bezielde. Ook Turkse moeders aan het schoolhek konden niet begrijpen dat we van Oostzaan naar hier waren gegaan. Maar er is veel groen in de wijk, denk alleen maar aan alle parken in de buurt. En het is hier gezellig, er is veel reuring. Tussen de huurwoningen zijn groenstroken waar mensen graag buiten zitten en buren snel met elkaar aan de praat raken. Ik kan me de eerste nacht in Poelenburg nog goed herinneren. Ik werd ’s ochtends wakker en hoorde een houtduif. Daar werd ik zo blij van. Het gaf me een vakantiegevoel.”
Onbekend maakt onbemind
Michelles ervaringen staan haaks op de soms ook landelijke berichtgeving in de media over de wijk. “Vorig jaar was dat gedonder met die treitervlogger, en dat was voor mij een reden om naar een van de wijkavonden te gaan, waar buurtbewoners met elkaar in gesprek gingen over wat Poelenburg nodig heeft. Onbekend maakt onbemind, dat kwam naar voren. Ik had leuke gesprekken met buurtbewoners van andere culturen, mensen die ik in al die jaren nog nooit had gezien.”
Volstrekte vreemden raken met elkaar in gesprek.
Dat de verschillende culturen in het dagelijks leven maar weinig ‘mengen’ begrijpt ze wel. “Ik kan me voorstellen dat het heerlijk is om even je eigen taal te kunnen spreken. Als je dezelfde achtergrond hebt, hoef je minder uit te leggen. Voor Nederlanders is dat precies hetzelfde.” Toch denkt ze dat het goed is als er meer contact zou zijn tussen de verschillende culturen. Het scheelt angst en vooroordelen.
Positieve energie
Vol positieve energie ging Michelle die avond naar bed. En toen ze de volgende ochtend wakker werd, wist ze wat Poelenburg kon gebruiken. Een paar jaar gelden had ze het festival ‘Dichter aan huis’ bezocht in Den Haag. “Ik kwam bij onbekende mensen thuis waar een dichter optrad. Volstrekte vreemden raakten met elkaar in gesprek, maakten op een ongedwongen manier kennis met elkaar.”
Het leek haar wel wat voor haar eigen wijk, een kunstroute langs huizen. Ze vroeg buurtbewoners haar te helpen het idee verder uit te werken. Ellie Oomen, vrijwilliger van het eerste uur in de wijk, de wijkmanager, maar ook stadsdichter Ellis Atten, eveneens woonachtig in Poelenburg, waren meteen enthousiast. “Het idee is dat bewoners hun huis kunnen opstellen zodat amateurkunstenaars er hun werk kunnen laten zien. Ellis voert met haar collega-stadsdichter Jeroen van Leeuwen een korte toneelvoorstelling op, Ellie exposeert met foto’s die ze van de wijk heeft gemaakt, er is zang en dans in de buurttuin.”
Heerlijke hapjes maken is ook een kunst op zich.
Niks hoogdravends
Van alle nationaliteiten, doen er inmiddels zo’n zes mee. Michelle rekent erop dat er straks in zo’n tien huizen en tuinen iets te zien valt. Kunst ‘met een kleine k’, benadrukt ze. “Niks hoogdravends, heel basaal. De ontmoetingen, dáár gaat het om.” Niet voor niets is de kunstroute op Burendag, ieder jaar op de vierde zaterdag in september. “Een Syrisch gezin maakt heerlijke hapjes, wat een kunst op zich is. Vrouwen van inloophuis De Bron maken kleine schilderijen, een Turkse buurvrouw van een stukje verderop gaat knutselen en schilderen met kinderen. Een vaste route lopen? Hoeft niet. Er komt een flyer waarop mensen zien wat er te doen is, en dan kunnen ze kiezen waar ze een kijkje willen nemen. En elke kunstvorm is welkom, als je maar in de wijk woont.”
Meedenken en doen
Inmiddels zijn er Poelenburgers uit verschillende delen van de wijk aangeschoven om mee te denken en te doen bij de organisatie van het evenement. Mensen die elkaar vaak nog niet eerder kenden. En daarmee is haar initiatief wat Michelle betreft al voor de helft geslaagd. “Het is mooi om te zien hoe de verschillende stukjes Poelenburg bij elkaar komen. Iedereen heeft zijn eigen netwerk, en met elkaar brengen we de wijk samen.”
De PLB Kunstroute is zaterdag 23 september 2017. Poelenburgers die andere buurtbewoners welkom willen heten en een kunstenaar willen ontvangen in hun huis, kunnen zich aanmelden. Ook wie schildert, dans, zingt, muziek maakt of iets anders creatiefs doet, kan nog meedoen. Aanmelden kan via de Facebookpagina.