Songül Mutluer is dat meisje uit Poelenburg Zaandam dat heel hard moest werken. In de Tweede Kamer zet ze zich nu in voor mensen uit kwetsbare wijken. ‘Ik wil graag een voorbeeld zijn voor meiden. Met de juiste kracht en wil kom je heel ver.
Geef nooit op en ga goed om met tegenslagen.’
Songül Mutluer ging als vierde dochter van een migrantengezin met zeven kinderen als eerste studeren. Dat was bepaald niet vanzelfsprekend. ‘Langzaam bracht dat een verandering teweeg. Mijn ouders werden toleranter en opener. Voor de andere kinderen uit het gezin werd het daarna makkelijker om een opleiding te volgen.
Van jongs af aan heb ik financieel een bijdrage geleverd aan het gezin. Daarmee konden bijvoorbeeld schoolboeken worden betaald. Naast de studie Rechten had ik verschillende banen om dit te financieren. Ik wilde onafhankelijk zijn en mijn ouders niet tot last.’
Beroemde foto
Op 21 februari 2022 trad Songül Mutluer, voormalig wethouder in de gemeente Zaanstad, officieel toe tot de Tweede Kamer. ‘De foto van de beëdiging ging viraal. Mijn vader van 80 met wandelstok samen met mijn moeder van 73, mijn jongste en oudste zus. Het moment dat mijn vader huilend naar me toe kwam lopen, zal voor altijd in mijn geheugen gegriefd staan. De foto die toen werd gemaakt, die was zo mooi. Dat straalt zoveel trots uit.
De foto laat zien wat het betekent voor ouders die hier als gastarbeiders kwamen, vanaf nul moesten beginnen, zeven kinderen een goed leven moesten geven.
En dan is een van hun dochters nu een van de 150 volksvertegenwoordigers. Ik ben ze heel dankbaar dat ze mij sterk hebben gemaakt en mij hebben gevormd. Als je met die trots en liefde begint als Tweede Kamerlid dan is dat zo bijzonder en mooi en positief.’
Een paar weken later kwam ik Songül tegen bij de jaarlijkse viering van Internationale Vrouwendag bij wijkcentrum Poelenburcht in Zaandam. ‘Wanneer ik een uitnodiging krijg, probeer ik daar altijd bij aanwezig te zijn. Zo wil ik de menselijke kant van mijn werk nooit vergeten. Natuurlijk geef ik om de stad, de wijk en helemaal om de vrouwen.
Ik ben opgegroeid in Poelenburg. Het was hard vechten om me aan de culturele taboes te ontworstelen, om te laten zien dat je als vrouw echt veel kan bereiken. Dat ging niet vanzelf: twee stappen vooruit, een stap terug. Ik wil een voorbeeld zijn voor meiden die twijfelen of ze het kunnen. Je kunt alles bereiken wat je wilt, ook al kom je niet uit de optimale situatie. Met de juiste kracht en wil kom je heel ver.
Geef nooit op en ga goed om met tegenslagen.
Vinkjes voor ongelijkheid
‘De zeven vinkjes van Joris Luyendijk bestaan ook voor kansenongelijkheid. Je staat dan drie nul achter. Ik heb dit zelf ervaren doordat ik in een kwetsbare wijk ben opgegroeid waar mijn ouders het niet breed hadden. Het is hard vechten wanneer je tussen twee culturen in zit en vrouw bent. Dat je van huis uit niet altijd een zetje krijgt of passende ondersteuning.
Voor jongeren uit kwetsbare gezinnen voor wie het lastig is om een toekomstperspectief te vinden wil ik me inzetten in de politiek. Ik snap de problematiek van jongeren en waar ze tegenop lopen. Het is belangrijk dat ze gezien worden door een leraar, een buurvrouw, een jongerenwerker die mee gaat naar school om aan te tonen dat de leerling wel vwo kan.’
Een omgeving die helpt zodat je succesvol wordt en niet afglijdt.’
Waarom glijdt iemand af?
‘Ik heb gezien hoe kwetsbare jongeren geronseld worden door de drugscriminaliteit voor koerierdiensten. Als woordvoerder Justitie en veiligheid zet ik me daarom in voor veilige wijken, bestrijding jeugdcriminaliteit, racisme, discriminatie en inclusie. Een mooie toekomst krijg je niet vanzelf. Dat wordt bepaald door de omgeving waar je opgroeit. Je moet naar de oorzaken kijken waarom iemand afglijdt.
Ik geloof in een tweede kans, hoe krijg je iemand terug in de maatschappij? Door een diploma te halen en een baan. Dit onderwerp raakt me. De oorzaak waarom jongeren de criminaliteit in gaan wil ik wegnemen. Dat begint met een veilige wijk en het aanpakken van sociaal economische achterstanden. Je dient perspectief te bieden door onderwijs en werk.’
Zo ben ik niet alleen voor een strenge aanpak van de ondermijnende jeugdcriminaliteit, maar ook wil ik jongeren perspectief bieden hoe ze terug kunnen komen in de maatschappij.
Op bezoek bij de Tweede Kamer
De eerste maanden als Tweede Kamerlid zijn voorbij. Songül spreekt zich in haar kamer aan de PvdA vleugel als een rasechte politicus vaak uit in termen als: ‘Het is een eer om als volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer te zitten.’ En ‘Ik verwonder me nog iedere dag. Ik lees heel veel over mijn dossiers en benader experts.’ En ‘Ik moet nog heel veel vlieguren maken.’
Je kon als wethouder plannen maken die het leven van mensen binnen de gemeente direct beïnvloeden. Als een van de 150 volksvertegenwoordigers zit je niet meer aan de knoppen. Nu reageer je op voorstellen van ministers en staatssecretarissen. Je controleert ze, ze moeten verantwoording afleggen. Het is een heel andere rol, je hebt geen ambtelijk apparaat achter je. Je doet veel meer zelf.
Rol van kamerlid
Als kamerlid heb je wel de mogelijkheid om met eigen initiatieven te komen. Ik haal de informatie op uit het land, zo probeer ik een tot twee dagen per week op bezoek te gaan naar kwetsbare wijken in het land om te luisteren naar burgemeesters, ervaringsdeskundigen en experts. Ik kan een initiatief voorstel indienen met mijn visie op dit onderwerp.
Het is wel veel harder werken om iets voor elkaar te krijgen.
Verschillende moties zijn inmiddels wel al aangenomen. Ik zorg ervoor dat mijn inhoudelijke voorstellen kloppen, dat het niet alleen voor de bühne is. Het doel is dat het voorstel wordt overgenomen, niet om alleen maar een punt te maken om te laten zien waar je voor staat. De verbinding met echte mensen en met de echte wereld wil ik behouden. Voordat je het weet word je opgeslokt door de Haagse werkelijkheid. En dat past niet bij mij. Ik zal altijd van het volk en voor het volk blijven.’
Eerdere verhalen over Songul Mutluer
Studeren was nog niet zo vanzelfsprekend