Hoe beleven Zaankanters de ‘coronatijd’? Wat zien zij veranderen en wat betekent dit voor hen persoonlijk?
Verschillende Zaankanters schrijven zelf hun ervaringen op in een nieuwe serie. Dit is de tweede aflevering waarin Frankie Vos aan het woord is. Samen sterk tot we weer samen zijn. Dat staat ook op het flesje Regenboogbier Mon Cherry dat brouwerij De Hoop heeft gebrouwen.
Tekst: Frankie Vos, fotografie: Sarah Vermoolen
‘December was het, dat de eerste berichten verschenen over een virus dat ook dodelijke slachtoffers maakte. Corona oftewel COVID-19. Ver van mijn bed in die tijd. Maar de maanden verstreken: januari, februari en het virus kwam steeds dichterbij. Doden in China en Italië. Begin maart nog grapjes maken over geen handen meer schudden en elkaar groeten met de ellebogen.
Maar het veranderde opeens snel. Paniekreacties, hamsteren, binnenblijven en maatregelen om intensive care afdelingen op te zetten.
Weer een virus dat ontstaat omdat men respectloos met levende wezens omgaat. Dierenleed is nu mensenleed geworden.
We werden verzocht om binnen te blijven, zo weinig mogelijk naar de winkel te gaan. Mijn vrijwilligerswerk van zo’n vier dagdelen per week bij Zorgcirkel Saenden stopte. Het zorgcentrum werd gesloten voor iedereen van buiten, alleen betaalde krachten mochten nog naar binnen. Vrijwilligers niet meer. Tot het moment dat ik dit schrijf is daar gelukkig geen enkele bewoner met Corona besmet geraakt.
Een ziekenwagen stopt voor ons raam. Mensen in witte pakken, overalls en helmen op gaan het flatgebouw tegenover ons in. Ik weet nu nog niet wat daar precies gebeurd is. Het zag er eng en futuristisch uit. Alsof je in een slechte rampenfilm meespeelt. Maar het is keiharde realiteit. Zoveel zieken en zoveel doden.
Nog snel de buitenboordmotor van de boot uit de winterstalling gehaald, wie weet moest de stalling ook dicht. Nu hadden we nog de vrijheid om het water op te gaan en de prachtige Zaan af te varen. Het hoofd leeg te maken en te genieten van de Zaanoevers. Geen mens op de Zaanse Schans en vrijwel geen bootjes op het water. Wat een rust.
De activiteiten van De Zaanse Regenboog stopten voorlopig grotendeels. Geen 50+ café, geen LHBTIQ+ netwerkborrel, geen ontmoetingen. Hopelijk kunnen we deze broodnodige activiteiten weer snel opstarten.
Maar ook de ZaanPride, de Zaanse Regenboogweek en Regenboogparade waar we met velen hard voor hebben gewerkt werden verschoven van juli naar augustus. Uiteindelijk is ook voor augustus het evenement afgelast. Nu maar hopen dat ZaanPride in 2021 wel doorgang kan vinden.
En dat geldt helaas voor vele evenementen die niet doorgaan dit jaar.
Tegenstrijdige maatregelen worden genomen, tenminste zo ervaar ik het. Een parade van 400 mensen wordt verboden, maar als ik met 1000 anderen bij een Black Life Matters demonstratie zou zijn is dat weer wel geoorloofd. En voor dat laatste gelukkig maar, het is ook erg belangrijk en goed dat je je stem tegen racisme laat horen.
De dingen die je normaal placht te doen, de stad in naar het tuincentrum, wij deden het niet. Niet naar de afscheidsdienst van een overleden oom en een tante en andere mensen waar je anders zeker naar toe zou gaan. Bijna niemand op je verjaardag. Een vreemde ervaring. Maar gelukkig komen we niets tekort, hangt mijn inkomen of voortbestaan van mijn bedrijf er niet vanaf. Waar zovelen wel mee zitten.
Wel afscheid genomen van één van mijn oudste vrienden. Naar Utrecht gebracht door mijn echtgenoot, daar voor het eerst sinds maanden lichamelijk contact met iemand van buiten mijn huishouding. Hand in hand gezeten met die goede lieve vriend, wiens dagen geteld zijn. Acute leukemie en niets meer aan te doen. Gelukkig was hij weer naar huis gebracht, waardoor ik nog langs kon gaan. Emotioneel maar goed. Hij is klaar met het leven en heeft vrede met zijn naderende dood.
Beetje bij beetje komen er weer bezoekjes en gaan we op bezoek. Je probeert 1 ½ meter afstand te houden maar dat lukt echt niet altijd. Je raakt automatisch dezelfde glazen aan, daar is niets aan te doen. Je probeert de draad weer op te pakken. Maar voor alles weer draait als tevoren, dat zal nog wel even duren.’
Alternatief programma ZaanPride
Gelezen op Rodi.nl
Op zaterdag 20 juni zou de eerste Zaanse Regenboogparade ooit door het centrum van Zaanstad gaan. Om deze datum niet zomaar voorbij te laten gaan is er een aangepast alternatief programma opgezet. De Zaanse Regenboog, ZaanPride, Dans Hotspot Westzijde en de Zaanse Theaterschool presenteren op die dag het door stadsdichter Ellis van Atten speciaal geschreven ZaanPride lied. Leerlingen van de Zaanse Theaterschool zullen met trots het ZaanPride lied voor de eerste maal uitvoeren in een vrolijke en kleurrijke setting in Dans Hotspot Westzijde. Lees meer
De Zaanstreek in coronatijd
Ed Pielkenrood ‘Brok in mijn keel‘
Frankie Vos ‘Hand in hand in coronatijd’
Sandra Raino ‘Streep door de bijeenkomst‘ Ellis van Atten ‘Het is tijd voor een nieuw normaal’
Martine Hos ‘Lokale producten dichterbij consument brengen’
Jeannette Schoone Toevluchtsoord
Heb jij ook een verhaal over deze tijd? Neem dan contact op met Sarah Vermoolen via info@dezaanseverhalen.nl.