Wil je een einde aan de overlast door hangjongeren in je buurt, dan kun je daar als bewoner zelf een bijdrage aan leveren. Dat bewees stadmaker Bob Farafonow uit Zaandam. Hij hoopt dat er meer ‘buurmannen Bob’ opstaan. ‘Mannen met een vlotte babbel die snappen hoe je het spel met deze jongeren speelt.’
Bob Farafonow woont al meer dan 45 jaar in de Lijnbaanstraat waar de overlast de laatste jaren hand over hand toenam. Dag in dag uit, vaak ook ’s nachts, bezorgde een groep van soms wel twintig jongens en meiden in de leeftijd van 13 tot 21 jaar de buurt kopzorgen en stress. Er werd geschreeuwd, geblowd, gedronken en harde muziek gedraaid.
Terwijl sommige buurtbewoners de jongeren het liefst de wijk uit schopten, besloot Bob in de groep te integreren. ‘Op een dag ging ik bij ze zitten. Ze zaten te eten en te drinken en ik zei: “Joh, geef me ook wat snoep.” Dat accepteerden ze en beetje bij beetje breidde ik het contact uit. Gaandeweg kwamen ze af en toe bij me langs voor een praatje als ik aan het sleutelen was, en boden uit zichzelf snoep aan.’
Gedrag bijsturen
Het lukte Bob om hun gedrag bij te sturen. Als ze afval op de grond lieten vallen, raapte hij het op en hield ze een spiegel voor. ‘Dan zei ik: “Joh, waar ben je mee bezig? Je staat naast de prullenbak, dat ken je makkelijk opruimen.” Het scheelt dat ik de taal van de straat spreek.’
Meer dan driekwart jaar was Bob bezig, zocht ze op, sprak ze aan. ‘Ik stak er vele uren in om te krijgen wat ik wilde bereiken: minder overlast voor de buurt.’ Steeds werd zijn toon iets strenger. ‘Deze jongeren moet je opvoedkundig kneden. Tijd in ze investeren, humor gebruiken en eerlijk zijn. Als ze er een zooitje van maken, zeg ik: “En nu opruimen.” En dan geef ik ze een knijper.’
Dit is de jeugd die het straks van jou en mij moet overnemen.
Naast humor en eerlijkheid is de aandacht die hij ze geeft een belangrijke troef. ‘Aandacht is de grootste boodschap van dit verhaal. Soms vis ik naar hun thuissituatie, naar hoe het gaat op school. Stuk voor stuk hebben ze een rugzak, niet een uitgezonderd. Ze zijn ons voorland, dit is de jeugd die het straks van jou en mij moet overnemen. Door wat ze hebben meegemaakt en wat ze niet hebben meegemaakt zijn ze geworden wie ze zijn.’
Uit het zicht
Bob kreeg voor elkaar dat de groep voortaan samenkwam op een plek uit het zicht van omwonenden en in overleg met het Sociaal Wijkteam Zaandam-Zuid waren de jongeren voortaan twee avonden per week welkom in wijkcentrum Dirk Prins. En die afspraak geldt nog steeds op basis van wederkerigheid: soms helpen ze bij activiteiten, zoals een buurtmaaltijd. Het aantal meldingen van overlast is sinds die tijd flink afgenomen.
Als ik er niet ben vragen buurtbewoners: ‘Hé waar is Bob?’
De enige
Maar het verhaal van buurman Bob kent ook een andere kant. Hij is de enige buurtbewoner die zich op deze manier inzet en wanneer hij afwezig is, bijvoorbeeld als hij voor zijn werk voor een langere periode in het buitenland zit, neemt de overlast dikwijls toe. Naar zijn zeggen hebben jongerenwerkers, ondanks hun goede bedoelingen en inzet, veel minder overwicht en gezag, waardoor het soms misgaat en de buurt weer op zijn achterste benen staat.
Datzelfde gebeurde onlangs toen hij een tijdje de straat niet op kon, vanwege een grote verbouwing bij hem thuis. Die verbouwing zit er nu op en Bob gaat de komende tijd de straat weer op. Ook om bewoners aan te spreken. ‘Mensen merken dan dat ik er wat aan doe. Als ik er niet ben vragen ze: “Hé, waar is Bob?” Niet dat ik zo belangrijk ben. Het is mooi als ook anderen meehelpen.’
Vlotte babbel
Wat Bob betreft melden zich snel nog wat bewoners zoals hij. ‘Voor achter de bar bij Dirk Prins is het goed als er twee dames komen die goed met jongeren kunnen praten. Op straat kun je beter een paar oudere mannen hebben zoals ik. Mannen met een vlotte babbel die weten hoe je het spel met deze jongeren speelt. Die snappen dat de ene jongen een aai over zijn bol nodig heeft, de ander een luisterend oor.’
We spraken Bob eerder over zijn inzet voor Zaandam-Zuid. Dit artikel bevat fragmenten uit dat verhaal.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Stadmakers maken met een maatschappelijk initiatief een verschil in de lokale samenleving. Ze doen dat doorgaans op vrijwillige basis als hun bijdrage aan een betere wereld.
Meer stadmakers
- Stadmaker/filmmaker Steven Geldof
- Stadmaker/kunstenaar Olivier Rijcken
- Stadmaker Linda Bloem van Fronikboerderij
- Stadmaker Joost Kuipers van Hotspot Wormerveer
- Stadmaker Bob Farafonow van buurproject
- Stadmaker Lin McDevitt-Pugh van Boulevaart
- Stadmaker Simone Ronchetti van Tussen Zuiddijk en Zaan
- De stadmakers achter Monet in Zaandam
- Stadmaker Anouk Hermanns van de Zaanse Springplank
- Stadmaker Micky Biddlecombe van Stichting MOE
- Stadmakers Marieke Kerkhof en Klaske Duin van Buro Bloemkracht
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………