Stadmaker: Micky Biddlecombe

Vijf jaar geleden waren weinig Zaankanters zich bewust van mantelzorgers. Zorgen voor een ander dat doe je toch gewoon.

IMG_4672 (1)Micky Biddlecombe heeft ze een gezicht gegeven en mensen duidelijk gemaakt hoe zwaar het kan zijn.

Zelf is zij al 28 jaar mantelzorger. Wie haar verhaal hoort over hoe zij zorgt voor haar kinderen die zowel medische problemen als stoornissen hebben, haar ouders en haar man, staat versteld van het feit dat zij zoveel heeft mee gemaakt en nog kracht weet te verzamelen om haar kennis te delen en hoe.
Micky weet als geen ander wat het is om mantelzorger te zijn. Ze heeft zoveel ervaring en kennis op diverse terreinen dat ze een aantal jaren geleden besloot dat het roer om moest. Zaanstad kent 40.000 mantelzorgers, waarvan er 10.000 overbelast zijn
zoals zij. Zij moeten 24/7 zorgen en kunnen nauwelijks het hoofd boven water houden.
Dankzij Micky krijgen zij een gezicht en is er steeds meer aandacht voor deze groep. Mantelzorgers hebben geen keuze om dit te doen, het overkomt je.
Micky Biddlecombe: ‘Jaren geleden had ik een droom: zorgen dat er substantieel praktische ondersteuning is voor de mantelzorgers in Zaanstad zodat ze weten dat ze gewaardeerd worden en dat ze gezien worden. Ze hebben een luisterend oor nodig, activiteiten om af en toe te ontsnappen aan hun situatie, en professionele cursussen.

Probleem moet opgelost worden

De mantelzorgers zijn moeilijk of niet te bereiken, maar zij hebben een probleem dat opgelost moet worden. Wanneer mantelzorgers door overbelasting in een crisis raken, dan heb je twee patiënten. Wie gaat ze helpen met activiteiten en ondersteuning? Op 8 mei 2015 heb ik daarom de Stichting MOE Nederland afdeling Zaanstad opgericht. De naam spreekt boekdelen: Mantelzorgers Ondersteunen Elkaar. Mantelzorgers herkennen veel bij elkaar. Ze hebben met elkaar gemeen dat je zorgt voor een geliefde waarbij je (gedeeltelijk) je eigen sociale leven opzij zet. Je hebt hierin geen keuze, want de zorg gaat voor. Voor veel mensen is het te combineren met hun werk en sociaal leven, maar voor heel veel mantelzorgers is dat niet het geval. Zij kunnen niet ontsnappen en moeten zeven dagen per week 24 uur per dag paraat staan.

En moe zijn we altijd.

Het belangrijkste is dat mantelzorgers steun krijgen en begrip. Mantelzorgers willen niet zeuren, maar het is wel belangrijk om af en toe je verhaal te doen en respijt te krijgen zodat je er even uit kan. Veel mantelzorgers zijn niet in de gelegenheid om lid te worden van een vereniging of een hobby uit te oefenen, want de zorgbehoevende gaat altijd voor.

Maar mensen hebben het zo hard nodig om af en toe weer zelf op adem te komen.

Drie dromen

  1. Toen ik startte met de stichting had ik verschillende dromen. Zo wilde ik elke werkdag een activiteit kunnen aanbieden waardoor mantelzorgers even kunnen ontspannen.
  2. Een tweede droom was om jongeren in de spotlights te zetten, want er zijn zoveel kinderen die voor hun ouder(s) moeten zorgen.
  3. En als derde wilde ik goede workshops kunnen aanbieden zodat mantelzorgers beter voor zichzelf leren zorgen.
Twee jaar later is mijn droom aan het uitkomen. Mantelzorgers herkennen zichzelf steeds vaker en weten MOE te vinden. Ze maken gebruik van de praktische ondersteuning die wij bieden en staan zichzelf vaker een ‘zorgpauze’ toe. Ze komen naar de ont-MOEt)-tingen en vinden daar (h)erkenning en een luisterend oor. Triest is wel dat door het terugdringen van professionele (zorg)ondersteuning het aantal mantelzorgers fors is toegenomen.

Het meest trots ben ik op het feit van de erkenning voor Stichting MOE.

Mantelzorgers worden gezien

Het raakt me dat mantelzorgers nu gezien worden. Onze boodschap is dat als mantelzorgers niet ondersteund worden ze breken en er nog meer zorgbehoevenden komen. Dit kun je niet vaak genoeg vertellen.
Mantelzorgers signaleren wat er mis gaat en via een aantal werkgroepen die gestuurd worden vanuit de Gemeente kunnen we bestuurlijk advies geven hoe dit te verbeteren. Zo kunnen we ook praktische oplossingen bieden. Dit jaar gaan we jonge mantelzorgers een gezicht geven en ondersteunen. Al mijn dromen zijn aan het uitkomen en ik heb nieuwe dromen. Ik ben daarvoor dringend op zoek naar mededromers, gepassioneerde vrijwilligers met oog voor de kwetsbare medemens die door simpele ideeën en praktische hulp hun steentje bijdragen het leven van die ander een beetje draaglijker te maken.’

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Stadmakers maken met een maatschappelijk initiatief een verschil in de lokale samenleving. Ze doen dat doorgaans op vrijwillige basis als hun bijdrage aan een betere wereld.

Meer stadmakers

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………