Ook tijdens de coronacrisis werken de Saars gewoon door bij de cliënten en houden hierbij de RIVM protocollen in acht.
Colette Hesse uit Zaandijk volgde de opleiding Communicatie. Daarna was ze jaren in dienst bij een Amerikaans bedrijf, dat is gespecialiseerd in de medische diagnostiek. Van 2010 tot 2019 werkte Colette bij het familiebedrijf ANS Mode in Zaandam. Sinds 2019 werkt Colette voor Saar aan Huis, een particuliere organisatie voor ondersteunende en aanvullende mantelzorg.
Hieronder vertelt ze haar verhaal over de carrièreswitch. Het eerste deel verscheen eerder.
ANS Mode
‘Met mijn zus Petra heb ik in 2010 de kledingwinkel van onze ouders overgenomen. We hebben het uitgebouwd tot de grotere winkel aan de Westzijde in Zaandam. Sindsdien is er veel geautomatiseerd, gebeurt er meer online, zijn er meer merken aangetrokken en houden we de klantenbestanden beter bij. We hebben er een 2.0 versie van gemaakt. Ik vind kleding superleuk, net zoals de meeste vrouwen, maar ik miste betrokkenheid bij de samenleving. Er is zoveel meer dan kleding, belangrijker zaken. Daarom heb ik samen met andere ondernemers de BIZ opgericht, de bedrijveninvesteringszone.’
De overstap
‘Het werk leverde te weinig voldoening op, ik kon mijn ei niet kwijt. Eind 2018 besloot ik de sprong te wagen om uit het bedrijf te stappen, dat was natuurlijk geen makkelijk besluit. Sindsdien help ik mijn zus nog een dag per week met de administratie, maar ik ben verder los van de zaak.
En toen was het 1 januari 2019 en zat ik thuis. Mijn partner stond er wel achter, anders kun je dit niet doen. Ik had nog geen idee wat ik wilde. De eerste tijd koos ik ervoor om mijn hoofd te legen en de zaak goed af te ronden. In die tijd heb ik veel met de hond gewandeld en met veel mensen gepraat over wat ik wel of niet wilde doen.
Toen ik hoorde over Saar aan Huis, toen viel alles op z’n plek. In de paskamer van ANS had ik zoveel mooie maar ook schrijnende verhalen gehoord. Over mensen die hulp nodig hadden. Daar kon ik toen niets mee, maar zag wel dat ze een probleem hadden. Met Saar aan Huis kon ik er wel wat mee en kon ik ze echt helpen.
Waarde van mantelzorg
‘Op 1 juli 2019 ben ik gestart met Saar aan Huis vestiging Zaanstreek/Waterland e.o. Toen realiseerde ik me pas écht hoe zwaar mantelzorgers het kunnen hebben.
Veel mensen zijn mantelzorger of kennen voorbeelden in hun omgeving. Kenmerkend voor mantelzorgers is dat ze veel ballen in de lucht moeten houden. Diegene voor wie ze zorgen, is afhankelijk van hem of haar. Terwijl de mantelzorger vaak een baan heeft en het gezinsleven gewoon doordraait. De mantelzorger doet het omdat het hoort, dat doe je gewoon voor elkaar. Maar soms gaat het licht uit en is de emmer vol. Dan is het goed om te weten dat je het niet alleen hoeft te doen. En dan is het fijn dat je af en toe wat hulp kan krijgen. Als het teveel wordt voor de mantelzorger dan stort alles in elkaar.’
Voorbeelden
‘Er zijn zoveel verhalen. Zo is er een echtpaar waarbij zij dementerend is en hij lichamelijk problemen heeft. Ze vraagt veel van hem en hij heeft af en toe behoefte aan rust. Dan gaat de Saar met haar wandelen, een spelletje doen of winkelen.
Of de zwaar dementerende man die nog thuis woont. Hij kan niet alleen thuisblijven als zijn partner even naar haar moeder gaat of wil bridgen.
Er is ook een meneer die heel erg eenzaam is. Hij heeft geen sociaal vangnet en zit hele dagen alleen in een klein appartement. Een begeleider van Evean heeft ons benaderd. “Hij heeft een Saar nodig, want anders wordt hij gek van eenzaamheid.”
Zo is er ook een cliënt in het laatste stadium van kanker. Er is niemand die de boodschappen kan doen of de was kan draaien. Het is dan een uitkomst als Saar langskomt om te helpen.’
De praktijk
‘Het is heel leuk. Ik hou van netwerken en mensen bij elkaar brengen. Je krijgt er energie van als je ziet dat een Saar onderdeel wordt van een gezin. Veel mantelzorgers en cliënten geven aan niet meer zonder te willen. Als het is gelukt, dat geeft mij een goed gevoel. Zelf val ik ook wel eens in als een Saar ziek is. Zo ervaar ik wat het is, als iemand al voor het raam uit zit te kijken wanneer je komt.
Waar ik niet blij van word zijn de ambtelijke molens. Iedereen is van goede wil, maar soms is het een heel lange weg voordat een aanvraag wordt goedgekeurd. Je hebt overal speciale teams voor, maar dat helpt echt niet als mensen direct hulp nodig hebben. De sociale wijkteams zijn overbelast. Het zou helpen als we 1 loket hadden. Voor cliënten is er veel geregeld, maar de mantelzorger staat er alleen voor. En die moet al zoveel. De mantelzorger heeft niet de tijd om de honderd wegen uit te zoeken. Wij hebben wel een netwerk waarbij we hen absoluut kunnen helpen.’
Indruk
‘Het werk maakt veel indruk op mij. We hebben een dementerende cliënt waarvan de partner niet wil dat hij naar een verpleeghuis gaat. Onze Saar komt twee keer per week, zij maakt echt een verschil. Zij heeft alle geduld en tijd. De hulpverlening had het al opgegeven, maar zij krijgt veel gedaan. Door haar fleurt de man helemaal op, dat is echt tof. Zowel de man als zijn mantelzorger zie je daardoor ontspannen.
Een ander sprekend voorbeeld is van een man die in een verpleeghuis woonde. Hij is inmiddels overleden. Hij kon niet praten en bewegen, alleen klanken uitstoten. Gelukkig had hij een goede mentor, die ons heeft ingeschakeld met de vraag “Hoe fijn zou het zijn als hij wel af en toe naar buiten kon met een Saar in zijn rolstoel.” De man fleurde ervan op, en onderweg probeerde hij zelfs mensen te groeten. De Saar was ook zo ontroerd om te zien wat er gebeurde door het wandelen. Die wisselwerking is supergaaf.’
Gerelateerde Zaanse verhalen
Eerder vertelde Colette Hesse over Saar aan Huis
Eve van Dijk vertelt over Kappa helpt mantelzorgers
Micky startte jaren geleden de stichting MOE om mantelzorgers te ondersteunen
Micky en Eve vertellen samen hun verhaal over hoe zij mantelzorgers ondersteunen, lees meer